Verslag Vechtstroomrit

Sedert een paar jaar doen we mee aan het ONONOK kampioenschap.
Als u zich afvraagt wat de kreet “ONONOK” betekent, dan weet ik dat ook niet precies. Het is een geografisch georiënteerde afkorting. Mijn beste poging wordt Oost Noord-Oost Nederlands Oriëntatie Kampioenschap. Als het niet klopt, dan gaan we dat ongetwijfeld vernemen.

Aangezien de wijzen uit het Oosten steeds verder oprukken en nu blijkbaar al de stadspoorten van Weesp hebben bereikt, zal de naam van het kampioenschap met de M van midden worden gewijzigd in MONONOK, neem ik aan. Voor ons in ieder geval een mooie gelegenheid om in een voor ons (her)nieuw(d) rittensportgebied een keer rond te rijden.

De rit was uitgezet door Nico van Nes en gecontroleerd door Paul van Os. In een grijs verleden heb ik in Amsterdam/Amstelveen wel eens een of meerdere ritten van hen gereden. Bij mij was de stijl van uitzetten echter niet meer uit het geheugen te vissen. In de aankondiging van de rit stond dat er ludieke vallen bij zouden zitten. Dat geeft dan direct de uitdaging om deze te onderkennen.

De start was bij manege Bleijenberg. In de A-klasse deden 17 equipes mee. De laatste 5 jaar heb ik bij geen enkele rit zo veel A-klassers aan de start gezien. Dat zegt toch ook iets over de verwachtingen ten aanzien van de uitzetter. Chapeau! Terugkijkend op de rit is de conclusie dat Nico er een mooi iets van heeft gemaakt. Het wedstrijdgebied is nou eenmaal dichter bebouwd dan in sommige andere delen van Nederland. Daardoor word je meer met industrie-terreinen en woongebieden geconfronteerd.

Voor ons ging het begin wat moeizaam. De eerste 2 vallen leverden al direct 60 strafpunten op. Bij de eerste val “voor weg eenrichtingsweg links” merkten wij op dat de voorwaartse weg ter plekke naar rechts afbuigt. Daardoor vonden wij de voorweg in bij-positie liggen t.o.v. de eenrichtingsweg. Daarom rechtdoor gereden en via de opdracht HK-1R naar RC T gegaan. Omdat we twijfelden of Nico het ook zo gezien heeft, het centrum van Weesp leren kennen door ook alle alternatieve routes te rijden. Uiteindelijk voor RC T gekozen, omdat deze niet in het traditionele rijtje ABC…. paste. Een verkeerde redenatie bleek achteraf.

Bij de tweede val ging het ook al mis. De opdracht was “na twee en een half weg links”. Op een bord langs de route stond 2 ½. Volgens taaladvies.net is dit twee en een half. De opdracht kan echter ook gelezen worden als na een cijfer 2 en een half (1/2) weg links. Aangezien we de 2 (van de ½) het eerste bereikten, gingen we daarna op zoek naar een ½ en reden zo naar de foute B. Gelukkig onderkenden we wel dat door de schuine uitmonding al een 1 die op RC B stond in de volgende opdracht gebruikt mocht worden.

Op de parkeerplaats bij de Gaasperplas had de uitzetter een leuke “aanhoudend links weg inrijden”-opdracht in elkaar gezet. Daar deden we het in de staart van de val “een beetje dom” fout door voor de afsluitcontrole te vergeten de opdracht nog een keer uit te voeren.

Daarna ging de route naar Amstelveen waar we nostalgisch constateerden op oud-KLM-MAC terrein te komen. In het verleden heeft Joep Wanders ons daar menig keer leuke vallen bezorgd. De goede route liep daar zelfs over een parkeerdek naar de goede RC N (van Nico neem ik aan). Ook het bedrijventerrein met de weg Langs de Werf herkenden we uit vervlogen tijden.

Gelukkig konden we op de iPhone opzoeken wat een “peperbus” is. Dat blijkt een ronde reclamezuil te zijn. Toch gemakkelijker dan vroeger in de Van Dale bladeren.

De nostalgische opdracht “tussen 2 oranje vlaggen doorrijden” komen we tegenwoordig niet meer tegen, omdat de uitvoering ervan niet in het reglement is geregeld. Leuk om het nog een keer mee te maken. Gelukkig lette mijn bestuurder beter op dan ik, want hij merkte tenminste op dat 1 van de vlaggen al in de vorige opdracht was gebruikt en dus niet nogmaals gebruikt mocht worden.

Even later moest je onderkennen dat je een van rood asfalt voorziene fietsstraat gewoon mag berijden. Dat zagen we, maar we vonden geen routecontrole. Dus terug en nogmaals zoeken. Dan maar de in onze ogen foute route rijden en daar vonden we inderdaad de foute RC A.

Even later zagen we dat Johan Cruijff vroeger ook wel eens ritje heeft gereden, want van hem is de uitspraak: “JE GAAT HET PAS ZIEN ALS JE HET DOORHEBT”. Deze tekst was geplaatst met het doel de deelnemers te lokken. Daar trapten we niet in.

Direct daarna lag er een heel smal parallelweggetje dat je zo voorbij rijdt, omdat het op een fietspad lijkt.

Even verder miste we een listige rechtuitsituatie de inrit van een parkeer-garage in. Achteraf realiseer ik me dat ik de inrit wel gezien heb en dacht dat loopt dood en daar kun je dus niet in. Direct om de hoek was echter de keercontrole J geplaatst. Zo maar 30 strafpunten erbij.

Bij de laatste val in Diemen had de uitzetter met wat knutselwerk een bordje
met de schijnbare plaatsnaam FRiENS (een dorp met 90 inwoners in Friesland) gemaakt. De F bleek echter niet op het bord te staan en omdat er ook een oranje vlag bij stond de F noteren en de herstelopdracht Ri Ens (een Friese gemeente met 41 inwoners) uitvoeren. Omdat bedrijventerrein ook bereden mocht worden, hebben we daar ook nog naar RC’s gezocht, maar die stonden er niet.

Nico van Nes rijdt niet zo vaak routebeschrijvingsritten op het DRR meer. Desondanks had hij een leuke rit in elkaar gezet. De deelnemers waren na afloop dan ook tevreden. Vooraf was al aangekondigd dat de deelnemer met het aantal strafpunten het dichtst bij de 90 een artikeltje mag/moet schrijven. Daar kwamen wij dus mooi onderuit, dachten we, maar dat blijkt toch niet gelukt te zijn. Ergens ging het toch mis.

Om Cruijffiaans te eindigen: “We hebben het uitstekend gedaan, simpelweg omdat we niet beter konden” en “Oosterlingen kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen.”
Harm Cortumne en Jo Hannink waren met slechts 3 foute/gemiste controles de beste equipe.

Harm en Jo proficiat! En Nico en Paul, mede namens Ad, bedankt voor de aangename middag.

door Ad Verhulst