Vechtoeverrit 2018: leuk en uitdagend!

Het is prachtig weer! Ruim boven de 20 graden en dat halverwege de oktobermaand; climate change is in volle gang. Startlocatie is sinds enige maanden de Golfbaan van Weesp. Een grote verbetering, want we hebben nu een heerlijk terras om achteraf de rit te analyseren.

Onze MG B uit 1968 mag helaas niet meedelen in de feestvreugde. Het weekend ervoor, tijdens de ABC-Rally, begaf de koppeling het, juist op het moment dat we een heel eind Duitsland in waren. Een prachtig, uitgestorven rallygebied, maar je wil daar, in dat verlaten gebied, niet uitvallen. Met enige moeite naar de lunchlocatie gereden waar we ons afgemeld hebben. Hortend en stotend en met vreemde geluiden uit het vooronder, zijn we huiswaarts gereden en … veilig aangekomen.

Gevolg van dit alles: we moeten met de gewone auto. Dus tripmaster via de smartphoneapp en kompas vervangen door het navigatiesysteem. Het is even wennen, maar het mogen gebruiken van een navigatiesysteem maakt weer een hoop goed.

Aldus togen we naar Weesp. De opkomst was redelijk: 8 equipes in de A-klasse, 4 in de B en 5 in de C.
Wij kozen gewoon voor de A, waarom niet? Een smeuïge puzzel is altijd leuk. Alle klassen kregen exact dezelfde full color kaart en reden volgens hetzelfde systeem: grensbenadering. Het verschil zat ‘m in het reglement.

Het rallygebied was absoluut schitterend, maar dat hadden de fietsers ook ontdekt. Gelukkig was het tijdschema zeer ruim. Meteen na de start het eerste probleem. De oplossing van dit probleem zou later tot heftige discussies leiden.

Hiernaast de kaartsituatie. We moeten de grenslijn, die rechts ligt, zo dicht mogelijk benaderen.
Vanaf de start eerst naar het noorden, dan een hoekje naar links en meteen weer rechts, een paar meter langs het kanaal en dan willen we bij de viersprong naar rechts over een rode weg (donker op het kaartfragment).
Maar daar ligt een probleem: er is geen weg naar rechts (en ook niet naar links trouwens). Wel een viaduct boven je hoofd!

Maar dat viaduct staat weer niet op de kaart (brugteken ontbreekt). Waar moeten we de route nu ophalen? En is dat ophaalpunt in de juiste richting bereikbaar via kaartwegen?

In principe zijn er drie opties:
1. Ophalen richting het oosten op het viaduct (oplossing uitzetters)
2. Ophalen richting het noorden bij de afslag 200 m naar rechts
3. Ophalen richting het noorden bij de driesprong aan het einde van de kronkelweg

Opties 1 en 2 hebben als nadeel dat je moet komen vanaf de overzijde van het kanaal, wil je in de juiste richting kunnen opnemen. Er is daar wel een keerlus (met een controle A), maar op de kaart is er geen brug naar de overkant getekend!

Bovendien moet je de route op een eerstvolgende te bereiken kaartsituatie opnemen, wat nog verder tegen optie 1 pleit. Wat overblijft is optie 3 en die is in dit geval juist. Er hoefde dus niet opgehaald te worden (geen A), want je komt vanzelf bij het ophaalpunt als je het kronkelweggetje naar het oosten afrijdt. Vervolgens duik je de wijk in, waar je keurig opgevangen werd.

Het probleem met het ontbrekende brugteken bleek nog verdere gevolgen te hebben. Hoe kun je ooit je rit vervolgen als er geen brug is? Gelukkig hebben we daar allemaal geen punt van gemaakt….
Uit dit voorbeeld blijkt hoe groot en onvoorzien de gevolgen kunnen zijn al je iets wegpoetst op de kaart!

De rest van de grensbenadering bevatte een aantal voorspelbare ‘vallen’: de kaartweg die onderbroken was door een watertje, de keerlus om de Y-paal die in het midden van de kruising was getekend, het veerpontje dat niet bestond en wat nieuw is: wegen die bruin gekleurd zijn en een fietspad moeten voorstellen, maar niet voorzien zijn van het ‘ouderwetse’ fietsje. Ja, zelfs de cartografen werken aan vernieuwing. Wij lieten bij al deze ‘vallen’ veel steken vallen.

De herconstructies waren erg leuk. Ze varieerden van klein, bijvoorbeeld op een industrieterrein waar een aantal keercontroles de geplande route blokkeerden, tot groot, waarbij enorme omwegen bedacht moesten worden om toch bij het ophaalpunt te komen. Gelukkig werd je dan wel opgevangen door wederom een keercontrole.

Na afloop hebben wij een heerlijk biertje op het terras gedronken, maar de vaste kern bleef lekker binnen doordiscussiëren over de prachtige ‘vallen’ en de viaductsituatie met de controle A op de keerlus. De uitslag liet even op zich wachten want de uitzetter die moest beslissen over een eventuele neutralisatie van controle A, was bordjes aan het oprollen. Uiteindelijk werd vrij snel beslist tot neutralisatie ervan. Dit was overigens de enige neutralisatie, wat een groot compliment is naar de uitzetters!

Erik Naaijen en Frank Mijling hebben ons een erg leuke rit voorgeschoteld met een prachtige route, afgewisseld door een aantal uitdagende hersenkrakers.
Erik en Frank, hartelijk dank voor het uitzetten van deze prima Vechtoeverrit!

door Joke & Jaap Beck