De gelukkige katerrijder die het dichtst bij de 249 strafpunten eindigde heeft de eer gekregen om een verslag te schrijven.

Omdat Sebastiaan samen met Daan had uitgezet en mijn vaste vervanger door mijn eigen ‘fout’ niet meer beschikbaar was, heb ik last minute even ons moeder gevraagd mee te doen. Hoe het tot stand is gekomen dat we het dichtst bij de 249 strafpunten in de buurt zijn gekomen, zal ik hieronder even ‘schetsen’.

Bij het uitlopen van de golfclub bekijk ik even ‘snel’ de opdrachten van traject 1.

Het valt me op dat de teksten asfaltweg niet allemaal recht onder elkaar staan. Als IT-ér vraag ik gelijk af waarom en zie direct dat het niet 1..2..3 is maar 1..3..2.., dat was de eerste in de pocket.

Omdat ik met mijn moeder reed was ik geen navigator maar bestuurder.

De eerste opdrachten komen we redelijk goed door. Na tekst “Driemond”, niet nadenken gewoon doen (ook al stond er meer tekst op het bordje). En de D ook even noteren voor de achterkant van de kaart. Goed gezien dat de brug op/over geen asfalt is en dus eerst een rondje van de zaak rijden door Driemond.

Tot de mannetjes op de schutting geen problemen ondervonden. Maar de rechtse is geen mannetje….. Uiteindelijk maar geen probleem van gemaakt.

Opdracht 11: heel veel dingen te zoeken en onderweg ook nog een extra plaatsnaambord op Bonaire cadeau doen. Eigenlijk zijn we het kwijt, die molen zonder wieken… is dat nu een molen of niet.. bij twijfel niet doen.

Een en ander is achteraf ook geneutraliseerd (hadden de uitzetters hier een Kater?).

Traject 2: Kaartlezen met puntjes op een oude kaart.

Met een navigator die maar met één oog ziet is dat een drama, dus bij iedere punt pakte ik de kaart om de vrije route te maken.

Helaas punt 1 vergeten, gelijk naar 2 gegaan en zodoende de eerste C gemist. Het is ook echt lastig om 2 rollen tegelijk te moeten uitvoeren. Maar vanaf dat punt ging het wel heel lekker.

Punt opzoeken op Google Maps en zo de route ernaar toe rijden vanaf het punt waar ik op dat moment sta.

Bij punt 2 vind ik een F.

Onderweg naar vergaderingen zegt Daan wel eens…, de F staat voor Fout…

Ergens in mijn achterhoofd hoor ik die zin dan ook.. Toch noteren en door!

Naar punt 3 ook geen probleem.

Punt 4 is lastig omdat we tot op heden steeds bij iedere punt een controle hadden, wist ik niet precies wat er gedaan moest worden als er niets was… en ineens zie ik een bordje dat me vrolijk toelacht.

De “G” van “Goed” staat meer dan 2 lantaarnpalen verder en dat is zeker meer dan 25 meter, dus niet genoteerd want het was de G van “Gfout”.

Punt 5 was ook geen probleem. Punt 6 was even lastiger want, waar lag de oude afrit ook alweer… We hebben daar dus ook de foute X opgeschreven.

Door naar punt 8, ergens bij de Karwei, ik had nog een gat in een hek gevonden zodat ik even een wandeling kon maken, helaas… geen bordje.

Nog 1x bij de Karwei kijken. We gaven het op en reden door naar de tweede kaart waar Michael mij nog even op attendeerde. Bij het wegrijden gaat de schuifdeur open en zie ik vanuit mijn ooghoeken ineens iets fel oranjes en ik stop.

Mijn moeder vroeg nog of ik iets bij de Karwei moest halen. Mijn antwoord luidde “die letter die daar staat”. In een gouden-lijstje van de Nacht van Weesp.

Door naar punt 9, te snel foute X opgeschreven en weer door. De overige punten is heel erg bekend terrein, dus daar reed ik vrij snel foutloos naar toe.

Traject 3: Hier komen de problemen.

Mijn moeder ziet te weinig zowel op de foto’s als in de buitenwereld.

Dit wordt een heel zwaar traject, mede omdat ze (we) de derde pagina met foto’s ook niet had(den) gevonden. Het zou echt een drama worden. Toen bedacht ik me, er ligt tape in de kofferbak. Ik heb alle 3 de pagina’s aan mijn dashboard geplakt zodat ik de foto’s kon bekijken en om me heen kon kijken.

We hadden al 4 foto’s gemist.

Maar door mijn geheugen en het wonen op de Keverdijk herkende ik 1 van de foto’s, die hebben we op dat moment nog opgeschreven. Ik rij er vaak vanaf de andere kant langs. Soms is het hebben van voorkennis dus wel fijn, zeker als je foto’s zoekt.

Vanaf dat punt hebben we nog 1 foto gemist en kwamen we “maar” 7 minuten te laat binnen.

Dit was waarschijnlijk de dubbele plaspauze die we op de Keverdijk nog even hebben genomen.

In Weesp kwamen we erachter dat we de plaatsnaamborden niet in traject 2 moesten opschrijven, dat hadden we wel gedaan dus we hebben ze echt allemaal.  Dus dat waren nog extra fouten. De fouten die ons het dichtst bij de 249 strafpunten hebben gebracht.

Ik heb nog geprobeerd om wat extra fouten te krijgen, maar dat lukte niet, de jury is ook niet om te kopen. Zelfs niet als de achternaam overeenkomt!