‘Katerrit 2019’ ……. De terug in de tijd rit

Het was mei 1984 (negentienhonderdvierentachtig).
Wij maakten voor het eerst kennis met A.S.V. de Vechtstreek.

Het is januari 2019 (tweeduizendnegentien).
Wij rijden weer eens een ritje bij onze autoclub.
De katerrit voor het eerst op de “nieuwe” locatie, Golfclub Weesp.
Niet alleen voor de bubbels en bitterballen, want die hadden wij al genoeg op in de week ervoor.
Zoals gebruikelijk een handje hier en een kusje daar om iedereen het beste voor dit jaar te wensen.
Als laatste binnengekomen en dus als één na laatste starten.

Eerst kijken waar de tekstvallen verstopt zitten en de puzzeltjes vast oplossen, dit scheelt onderweg weer wat tijd.
8. 4 sleutels en 4 sloten. Passen maar.
57. Driehoek met hoeveel verstopte driehoeken. Tellen maar.

Eerst op weg naar Driemond. De voormalige woonplaats van mijn navigatrice/echtgenote. Expres wat extra rondjes gereden om te kijken wat er allemaal in het dorp veranderd was.
Daardoor natuurlijk de ‘witte fiets’ (10) verkeerd beoordeelt.
Ook het priemgetal was veranderd in de loop der jaren. Letters of cijfers toch een verschil blijkbaar.

Langs de garage van Henk Niesing, die ons jaren geleden ieder jaar in zijn showroom koffie schonk tijden de Niesing Suzuki rit. Gert van Schaick sleutelde hier o.a. aan de auto’s.
Via de laaaaaaange Stammerdijk richting de fabriek waar “Abraham de mosterd haalde”. Doet hij tegenwoordig zeker in de supermarkt want de fabriek is weg (geen val).

Op het industrieterreintje wat vallen opgelost. Weg links, rechts, enz.
Gelukkig een combinatie anders was de teller met foute controles wel heel snel gaan lopen.
Op naar de Sniep. Hier vergaderden wij als bestuur bij Frits Meijer in de woonboot. Alles weg natuurlijk. Frits ook al een poos niet meer gezien. Hij komt nog wel terug bij opdracht 30.

Dat Engelse verkeersborden in “inches” zijn en wat ze betekenen daar kom je later dus pas achter. De val op zich was leuk en wij dachten dan ook dat wij hem door hadden.

Op naar het industrieterrein in Diemen waar ooit de Ven groothandel stond.

Bij opdracht 29 bleek dat iedereen, in de rittensport, even oud is:
‘de som van je leeftijd in jaren op 31 december plus je geboortejaar’
Voor iedereen 2018…
En dan na de ‘cijfers’ van de postcode van Raalte (8102) en NIET na de ‘postcode’ van Raalte. Kwestie van lezen.

Ook hier kwamen wij ook weer even langs een oude sponsor.
LADA garage Bontekoe. Mijnheer en mevrouw Bontekoe. Altijd in de weer als wij kwamen met koffie en een koekje. Toen al op leeftijd, net als het merk.
De garage is er niet meer (het merk ook niet meer) maar de buren zijn ons nog wel bekend.

(opdracht 30) RUAD. De afkorting van Ruud en Ad. Twee heren die al jaren iets met geluid doen. Hier werkte Frits die samen met garagehouder Ruud Albers (tegenwoordig oliebollenbakker/kermisattractie exploitant uit Abcoude) heel wat bekers bij ons in de wacht sleepten. Bekers die er na afloop iets anders uitzagen dan op het moment van uitreiking.
RUAD heeft in die tijd ook materiaal aan de “Nacht” ter beschikking gesteld.

Hé, hier was de garage van touringcarbedrijf Oostenrijk, daar waar Sjaak de pegels regelde en waar wij ook eens voor de Nacht van Weesp de tasjes in elkaar gezet hebben. Een poosje geleden trouwens.

Via wat vroeger ‘de Bijlmer’ heette, nu Amsterdam Zuid-Oost, richting Duivendrecht.
Langs wat Abri’s (die oud en nieuw hadden overleefd) een boot met de naam ‘Goed teken’, geen los oriënteringspunt want hij lag aan een touwtje, via een (te) smal achterom weggetje naar een kombord met Amsterdam-Duivendrecht. *
Gelukkig hadden wij jaren geleden een plaatsnamen register gekregen wat ons nu dus 30 strafpunten scheelde. Deze plaats bestaat dus niet.

* Zal Weesp over 10 jaar een kombord ‘Amsterdam-Weesp’ hebben?
Zomaar een vraag die in mij opkomt. Komt dan trouwens ook niet in bovengenoemd register voor.

Op naar Lustoord. Nee, niet op de Wallen, maar een tuintjescomplex waar de Amsterdammers, die normaal op 3hoog achter wonen, in het weekend tot hun rust komen.
Een rustig parkeerplekje met veel, zeg maar heel veel borden met een parkeerverbod. Kon je een leuke val op maken. Deed Nico dus ook.
Wij reden hier ook toen er nog geen Johan Cruyff Arena, Afas live en Ziggo Dome waren. Wel was er toen een afgebrande Makro en een AMC in aanbouw.

Nu een fonetische val. Woorden zoals ‘dzje-koe-ar’ en ‘waa-pie-tie’ beoordelen zoals je ze uitspreekt. De eerste was het automerk waar je langs kwam. JAGUAR. De tweede was het probleem. Een soort hert. Nou met zo’n naam overleef je de poelier wel. Zelfs met de kerstdagen.

Om het inmiddels gebouwde AMC ziekenhuis heen, onder het Bijlmer station door en nu richting Gaasperplas.
Tussendoor een val met advocaat. Nu weet ik als slijter natuurlijk alles van advocaat. Ingrediënten, merken, alcoholgehalte, alles. En dat werd dus niet gevraagd. Dit zal dan ook de reden wel geweest zijn dat wij deze val dus compleet fout deden.

Bij de oude Floriade, Gaasperplas camping een val met ‘kaartlezen in routebeschrijving’. Hadden wij vroeger van Marius en Christien Verbruggen ‘routebeschrijving op kaart’, dit was dus de omgekeerde variant. Gepiel op de vierkante centimeter met een ongeduldige automobilist achter ons. Een niet autosporter dus. Terug naar Weesp. En snel want de tijd begon te dringen.

Net voor het einde nog een plaatje van een oud plaatsgenoot van mij, die nu een villa in Den Haag bewoond. Vorst aan de grond… ? Aan de grond nog even niet, wel op de grond maar dat telde niet. Route controle ‘Z’ was een, wat Wim noemt, schilderijtje. Maar dat zagen wij pas in de uitleg.

Boven in de zaal aangekomen was het een gezelligheid van jewelste.
Ouderwets leuk, alleen hadden er wel iets meer mensen (lees: deelnemers) van onze gastvrijheid gebruik mogen maken. Na de speech van onze voorzitter werd het glas geheven en kregen wij allen ook nog door de uitbaatster van de locatie een gelukkig 2019 gewenst.

Aan tafel hoorde ik een wat ouder Vechtstreek lid tegen een ander, iets jonger lid zeggen: “Heb jij vroeger wel eens een Katerrit gereden van die dame in een groene Vechtstreek trui…?”
Wel over terug in de tijd gesproken (zie sub titel) wij reden toen (kater)ritten van Henk en Jenny van der Roest en als je het dan niet met de uitzetters eens was……
Jenny kon niet alleen ritten UITzetten, maar ook een grote mond OPzetten.

Al met al was het een leuke rit, vlot te rijden en ook het wedstrijdterrein was naar mijn hart, maar dat had je al begrepen.

Kees van de Steeg