Al die jaren hebben we het weten te vermijden ‘het verslag’.
Maar dan weet je, dat het punt dat het gaat gebeuren dichterbij komt.
Wij, Jan en Hans, zijn nog niet zo heel lang een autokoppeltje en net terug van vakantie ongelofelijk gemotiveerd om weer te beginnen, gingen er weer eens flink tegen aan.
Nu is rally rijden net oorlog voeren. We maken geen krijgsgevangenen en verliezen geen tijd. Gelukkig had ik een kaart meegenomen van de zandvlakte bij Muiderberg, dus de aanlooproute moest geen probleem geven. Hoe anders kan het lopen.
Nog een beetje mijmeren over onze vakanties en nog niet scherp, reden we zo een luchtspiegeling in.
Ook wel Fata Morgana genoemd.
Hé, einde weg links in een luchtspiegeling, dat kan toch niet.
Nu komen luchtspiegelingen wel vaker voor op grote zandvlaktes, dus we maakten hier nog geen probleem van. Keren voor de fata morgana en einde links.
Op naar pijl 1. Nog een beetje onder de indruk van de nieuwe weg en brug, even vergeten te meten. En meteen de foute 1.
Nu is het oppakken van juiste punten nog niet helemaal mijn ding en was nog zo trots op mijzelf dat ik de 4 had opgehaald, zodat het stukje bij de H is ontschoten.
Op naar pijltje 2, eerst nog even een dijk opgereden onverhard maar het was wel de kortste weg.
Er stonden geen opvangers, we konden ook niet verder, jammer een gemiste kans om ons een goede controle te geven. Alsnog naar de volgende volgens ons de reguliere weg. Even hoekje binnendoor pijltje rijden en op naar puntje 3, achter wegwijzer langs en terug over pijl 2. Ons goede gevoel werd dan ook beloond.
We hadden nu de vaart erin en knalden van punt naar pijl.
Laten we ook eens kijken hoe laat we binnen moeten zijn.
Dit zou niet de eerste keer zijn dat we al fluitend te laat binnenkomen!
Van 6 naar 7, die borden gooien ook alles in de war.
8, 9 en 10 niet echt spannend, daar nog veel rijles gehad in die buurt dus elk ommetje, weggetje weleens bereden.
Ah, op naar Crailo met de driehoekjes, wat hebben ze nu weer bedacht. Het viel mee deze keer, alleen maar een weggetje weggegumd. Gauw naar Huizerhoogt pijl 15.
Een aanrader voor een ieder om één weg te ver in te gaan, dan kom je op een paardenpad met bijna geen ruimte om te keren. Gelukkig waren wij niet de enige (su…..) verkeerd rijders. Terug en opnieuw proberen. Dat ging beter.
We schieten al aardig op, even naar de haven van Huizen, hebben we weer zo verdraaid keerlusje. Linksom of rechtsom, er komt een dag dan weet ik het uit mijn hoofd!
Punt 20 gaf toch wel weer enige hoofdbrekens er was geen pleintje waar we omheen konden rijden. Na wat denk- en meetwerk bleek er geen weg te zijn maar wel een pleintje. De tijd begon nu echt te dringen. Onder tijdsdruk presteren wij het best en foutloos naar de finish.
Met dank aan de uitzet(s)ter (zo staat het in de contactsleutel) Henk Jongman en narijdster Elly Kastermans voor een lekker te rijden rit.
door Hans Kool en Jan Oolders 4e en één na laatste in de B klasse