Wie van de vier?

Komt een rittensporter bij de dokter en zegt: ”Sinds kort heb ik een verschrikkelijke hoofdpijn, het lijkt of mijn hoofd drie maal zo groot is geworden en mijn hersenen staan te roken”.

De dokter reageert door te vragen of hij afgelopen week nog iets bijzonders heeft gedaan. “Niet echt” antwoordt de rittensporter, “alleen de Revanche-rit van Paul en Nico gereden”.

De dokter zucht diep, zegt dat hij de zoveelste al is met dezelfde verschijnselen en schrijft een recept waarop staat: “De komende drie maanden geen ritten meer rijden en zéker geen ritten van dat tweetal op straffe van nog meer hoofdpijn”. Teleurgesteld loopt de rittensporter de deur uit en zegt:

“IEDEREEN EEN FIJNE VAKANTIE EN TOT IN SEPTEMBER”

Altijd weten Paul en Nico je wel een rit voor te schotelen waar je je helemaal op uit kan leven en natuurlijk flink wat fouten kan verzamelen. Als leidraad de Nacht van Weesp, maar in deze rit zijn de vallen nét weer iets anders.

Blauwe verkeersborden, die wel of niet verwijzend zijn, begrijpen we met uitleg nog niet hoe de juiste route moet zijn, dus die doen we geheid weer fout.

En zo waren er nog wat vreemdsoortige opdrachten.

De Zeeman met haaientanden en het niet mat-roze hoofddeksel bracht ons niet in de problemen.

Nee, maar via wat pijlen met het pontje naar Pampus, dat is niet helemaal gelukt. Bij de bevrouwde controle op de dijk begonnen we spontaan t-t-te stotteren, toch nog een t-te weinig genoteerd. Geef ons maar Bol-Pijl. Bijna niets goed gedaan en toch gemiddeld gescoord!

Van grote klasse was de RC “13” met vlag en losse hersteller “13”.

En die autosnelweg, daar stempelen we natuurlijk niet, helaas wel de “I” genomen.

We gaan over op wat eenvoudigs, ingetekende lijn. Het Naarderbos doen we meteen al fout en wat is dat? Een blinde lijn? Daar gaan we blind in en er ziende weer uit met slechts een foute “S”. Het laatste stukje op het industrieterrein in Weesp missen we de tweede “F”, de finish weten we blindelings te vinden.

Nadat alle strafpunten zijn geteld (en dat waren er veel) kunnen we de balans opmaken.

Van de zeven A-klassers zijn er drie voor ons geëindigd, maar wat ook belangrijk is: er zijn er drie na ons geklasseerd.

We hebben ons staande weten te houden in het geweld en zijn niet helemaal ontevreden met deze vierde plaats.

Paul en Nico (en natuurlijk ook alle bevrouwde kontroles) bedankt voor de rit en graag volgend jaar weer!

Ben Schaafsma en Rinus Taling