Een crimineel goede aflevering bood 38 equipes optimaal Bol-Pijl plezier.
Na Floris V en Johan V (de hakkelaar) was de korte omgeving van de Hakkelaarsbrug opnieuw de plaats van ander crimineel geweld.

In de weken voor de Hakkelaarsrit kwamen via de e-mail veel vragen binnen over de rit. Wat is het systeem, hoe moet je inschrijven, kan ik nog meedoen en hoe laat is alles afgelopen. Leuk al die enthousiaste mensen. De uitzetter Martin Fierlier werd daar ook zeer vrolijk van en kon het aantal te kopiëren documenten steeds verhogen.

De starttafel was nog niet volledig klaar of de deelnemers wilden al inschrijven. Snel werd er voor alle nieuwe deelnemers een korte Bol-Pijl instructie georganiseerd. Best lastig om in een heel korte tijd te vertellen wat er allemaal op je af gaat komen. De flipover werd helemaal volgetekend met situaties hoe je het beste van de Bol naar de Pijl kon rijden. Eigenlijk zou daar meer tijd voor moeten zijn. Tijdens de instructie gingen de eerste deelnemers al van start. Nadat Gert van Schaick alle equipes had voorzien van een routeopdracht en controlekaart werd het tijd om ons zelf voor te bereiden op het ‘gevecht’ met de uitzetter.

Na een korte rustpauze en een sanitaire stop spoedden wij ons naar de blauwe vlag voor de eerste val. De twee bollen konden ons niet uit onze concentratie halen en soepel werd de eerste hindernis genomen. Bij het ‘postkantoor’ op het industrieterrein, waar wij bijna elke rit komen, zagen wij een mogelijkheid om rechtdoor te rijden over het hoofd. Daar kwamen wij bij het uitvoeren van opdracht 88 pijnlijk achter! Dit met gevolgen, maar daar later meer over.

De vallen op het parkeerterrein van de NS bij het station en de rotonde voor Muiden gleden onder de wielen van de Audi door. Geen punt! Na het rustige Muiden reden wij het parkeerterrein aan de rand van Muiden op om een wat ingewikkelde aanhoudend val te lijf te gaan. Wat een drukte van jewelste was het hier. Walter Donker was al druk bezig met het informeren van de deelnemers. Snel uit de auto gesprongen en van Walter gehoord dat wij niet de Zuidpolderweg op mochten i.v.m. het feit dat er een lijk gevonden was en alles afgesloten was. Inmiddels had Martin mij ook gebeld en gevraagd of wij de deelnemers verder wilden instrueren hoe zij achter de blokkade konden komen.

Wij zijn daar gebleven tot wij zeker waren dat iedereen gepasseerd was. Annette Snieder ving de deelnemers op na de omrijder en vertelde hoe en waar precies de route verder voorgezet kon worden.

Dit hele gebeuren haalt je wel een beetje uit je ritme, maar dat zal iedereen wel gehad hebben. Later bleek dat sommige deelnemers toch wel wat veel moeite hadden (niet bekend in de omgeving) om het juiste punt van oppakken te vinden.

De Telegraaf opende op maandag en dinsdag met de volgende koppen: “Vermoorde vrouw bij A1 gedumpt” en “Politie kent identiteit van de dode vrouw”. Het betrof een 24-jarige vrouw uit Amsterdam die door vuurwapengeweld om het leven is gekomen.

In Naarden kon door een Kinder-carnaval Bol Pijl 29 niet doorgaan, maar dat had Martin al bij de starttafel keurig aangegeven. Maar goed ook, want het is eigenlijk een foutieve opdracht! Er is geen situatie te bedenken waar de opdracht wel uitvoerbaar zou zijn. Je kunt namelijk geen route op de getekende situatie bedenken die een rijrichtingsverandering inhoudt.

Daarna soepel naar het industrieterrein van Naarden om daar tegen een RC aan te rijden met een aparte hersteller. De getekende Bol-Pijl eerste weg rechts. Mag dat?, ja dat mag, maar wel even opletten dat je op een gelegenheid geen weg zijnde zit en niet de eerste de beste weg rechts kan gebruiken, omdat er een weg getekend is. De tweede weg rechts leverde de goede RC P op.

Vervolgens op het industrieterrein Gooimeer een combinatie van 2 langste routes Bol-Pijlen (opdrachten 37 en 38). De eerste is altijd makkelijk, maar het gaat om de tweede. Goed in de gaten houden welke wegen je in de eerste al bent ingeslagen en dan nog even de langste route vinden. In de praktijk valt dat altijd tegen en kost het aardig wat tijd de enig goede oplossing te vinden. Dat klusje was net geklaard of de volgende diende zich al aan. Dat er meerdere wegen naar Rome leiden wisten wij al, maar dat er nu ook meerdere wegen naar Ede gaan op één WW en twee pijlen, gaat ons toch te ver.

Na het toepassen van het bekende lijntrekwerk (in RB vaak aan de orde) bleef er voor ons maar één mogelijkheid over om naar Ede te rijden door naar links te gaan. Denk nu niet dat wij in Ede geweest zijn, want zo ver laat Martin je niet doorrijden.

Na een stempeltje en een babbeltje bij Hans Jansen vielen wij aan op de tweede helft van de Hakkelaarsrit. Met opdracht 46 gingen wij aardig het schip in. Is deze opdracht nu wel of niet op 2 manieren uitvoerbaar. Wij kozen voor de verkeerde oplossing rechtdoor en schreven de RC T op onze controlekaart.

Martin sloeg ons na afloop van de rit om de oren met de uitleg van een Hakkelaars-rit uit 2009 die wij uitgezet hadden en waar wij dezelfde uitleg gehanteerd hadden als Martin nu. Wij gebruikten toen RC “H”. Zo zie je maar, je trapt in je eigen val van een paar jaar geleden. Wij hopen natuurlijk niet dat dit structureel gaat worden. Hebben wij een stuk hiervoor net verteld dat het bij 2 langste routes Bol-Pijlen gaat om de 2e opdracht, maakt Martin er een potje van. Hier ging het om de eerste opdracht (61) en niet om de tweede opdracht.

Gewoon ontdekken dat je de Bol-Pijl van opdracht 61 moet omdraaien en dat je dan een veel langere route kan maken als je dat niet doet. Als je dit gezien had, was de tweede eigenlijk erg simpel. Zeer fraaie val!

Met de opdrachten 68 en 71 maakte Martin optimaal gebruik van het materiaal dat hij voor opdracht 17 al op het parkeerterrein bij het station in Weesp geplaatst had. Luie of zeer slimme uitzetter? In ieder geval knap werk.

De stal kwam dichter en dichter bij en de concentratie werd minder en minder. Dat het verkeerslicht voor opdracht boven de weg hing en er niet net naast stond zoals getekend was, hebben wij niet opgemerkt.

Daarna bij opdracht 88 tot de ontdekking komen dat er nog een mogelijkheid om een boom is en wij dus opdracht 11 van het begin anders hadden moeten uitvoeren. Erg goed voor je humeur en concentratie. Door deze dip wordt de slotopdracht te snel afgehandeld door te denken dat e.e.a. wel op de viersprong naar De Adelaar wel of niet uitgevoerd zal moeten worden. Mooi niet dus, het kon al veel eerder!

Met een keurige uitleg maakte Martin alles duidelijk en konden wij onze balans opmaken. Het had beter gekund, maar wij hebben zeker genoten van de vallen en er weer wat bijgeleerd.

Na afloop zijn wij (Joke, Wim) met de uitzetter (Martin) en nog 7 andere Bol-Pijl specialisten (Loes, Walter, Daan, Cornelis, Frank, Annamarie, Sjaak) naar Niki de Griek in Weesp gegaan. Tijdens een heerlijke maaltijd zijn natuurlijk alle vallen en geniepigheden breeduit bediscussieerd. Het is altijd leuk om te horen op welke wijze ook anderen door de uitzetter in de luren genomen zijn. Het blijkt elke keer weer dat iedereen verschillende zaken bij een val waarneemt en dan tot andere conclusies komt.

Kortom foutloos rondkomen zal met RB of BP bijna nooit gebeuren. Wie gaat dit in 2013 realiseren?

Wim den Doop