Het zal u niet zijn ontgaan, op het voorblad van rit en uitleg stond het yin yang symbool. Nou zijn yin en yang Chinese begrippen die verwijzen naar twee tegengestelde principes of krachten.
Het zijn echter niet louter tegenstellingen, maar vooral complementaire (elkaar aanvullende) waarden. Dus geen absolute polen zoals goed en fout; beide waarden bestaan slechts in relatie tot elkaar. Je kunt ‘de langste route’ uitsluitend langste noemen in relatie tot ‘de kortste route’; beide kunnen dus niet afzonderlijk (op zichzelf) bestaan.
Zo, met deze wetenschap begonnen we aan de 4e Dag van Weesp. Vier(de), dat klinkt toch een beetje feestelijk, alsof er iets te vieren viel. De weergoden waren ons gunstig gezind: droog, wel veel wind, maar een heerlijk zonnetje achter het glas van de klassieke Volvo 164.
Starten maar bij de blauwe vlag… nou, dat viel niet mee, geen vlag te vinden. ‘Gelukkig’ kwamen we na 1 kilometer op een einde weg en hield het op met de rit. Dus hebben we maar aangenomen dat de vlag er wel degelijk heeft gestaan.
Dan naar opdracht 2: na 3e leider weg L. Nou vonden we nogal wat leiders (geleiders, begeleiders, eileiders, maar die liepen los) en gingen direct weg links. Toen dat niks opleverde de volgende weg links en zo verder tot we RC U vonden. Ha, een controle dachten we; fout volgens de uitleg, want de uitzetters hadden foto’s geplaatst met andere leiders (waaronder Daan) en vonden dat je na Linda de Mol links moest gaan. Vooruit dan maar, het sprokkelen van strafpunten was begonnen.
Opdracht 14 was een mooie opdracht: na wat teksten moesten we de “J.A. Fijnvandaatlaan” en klinkerweg links passeren. De viersprong was enigszins schuin (geen rechte wegen) waardoor de genoemde wegen zich bij elkaar bevonden, terwijl door het voorzetsel ‘en’ er sprake is van volgorde en de wegen zich geheel na elkaar moeten bevinden. Kortom, doorrijden en daarmee hadden we wel mazzel want de weg heette helemaal geen Fijnvandaatlaan, maar Fijnvandraatlaan…
Het kaartlezen ging wel lekker… dachten we. Op pijl 2 hebben we de RC S (scherprijder) niet gezien. Ter hoogte van pijl 5 steeg de temperatuur behoorlijk, zowel van de auto als van de inzittenden. Een lange, voor ons moeizame constructie, waarbij we ons al afvroegen of we het nou wel goed deden.
Toch maar even de motor afgezet van de Volvo 164 om de temperatuur iets te laten zakken. Paul gaf aan niets te begrijpen van die temperatuurschommelingen, waarbij ik me afvroeg of de Volvo misschien een vrouw is. De rest van de conversatie is niet geschikt voor publicatie…
Opdracht 16 van de bol-pijl hebben we gemist in Driemond. Al rijdende langs het water op de Lange Stammerdijk, verwachtten we die opdracht halverwege bij het viaduct of nog verderop. Toen dat niet gebeurde en we concludeerden dat de opdracht dan wel in Driemond uitgevoerd moest worden, zijn we vanwege een mogelijk tijdprobleem niet terug gegaan (smalle weg, tegenliggers). Dat betekende het missen van de opdracht 18 en 60 strafpunten er bij.
In het laatste traject hebben we indrukwekkend veel fouten gemaakt. We werden weliswaar aardig aan het lijntje gehouden, maar waren waarschijnlijk te veel geblokkeerd. Bij het noteren van de controles op de controlekaart, begon ik bij traject 3 (bol-pijl) vanaf het tweede vel te schrijven, waarop Paul, na de 4e opgeschreven controle, droogjes opmerkte: “moet je niet bij het eerste vel beginnen?”. Nou ja, dat kon ook nog wel bij onze verzameling foutcontroles.
Na afloop moesten we helaas direct weg.
Het is overduidelijk dat de uitzetters (Loes en Walter Donker en Jan Voskuijl) enorm veel werk hebben gemaakt van de 4e Dag van Weesp. Het is natuurlijk wel jammer dat een aantal deelnemers niet is geklasseerd wegens tijdsoverschrijding. Misschien iets voor de organisatie om dat te onderzoeken en voor een volgende keer iets te bedenken om dat te voorkomen. Maar hoe dan ook, petje af en diepe buiging voor deze geweldige Dag van Weesp!
Nico van Nes
