Na een redelijke voorbereiding, vele oude nachten van Weesp bestuderen, begonnen wij aan alle buffetten, eeeh ik bedoel aan de Nacht.
Laurinda verwelkomt ons in het routeboek en vertelt dat we een nieuwe hoofdsponsor zoeken, in ieder geval zeer bedankt voor de 6 jaren, maar wel blijven oefenen en meedoen hoor, dan wordt de eindklassering vast nog beter dan nummer 49.
Dan komt Daan en inderdaad we lezen deze stukjes echt niet op de dag van de Nacht.
Voor het eerst in de zaal van de Adelaar, tenminste voor mij, ik moest er een paar keer tussenuit, en door mijn huidige werkloosheid weet ik ook nog niet of ik de komende jaren wel mee kan doen. Maar dat zal de toekomst brengen. Mooie, prettige, grote zaal met uitstekende bediening, die zelf ook nog wel raad weet met een shooter zoals we op de avond van de prijsuitreiking konden uitvinden.
Broodjes vooraf en dan op naar de start, tenminste eerst moesten we natuurlijk ook de tafel op de technische keuring bijna omver rijden, dat krijg je als je al die mensen kent en ook moet plagen natuurlijk. De auto is nieuw dus daar geen problemen. Bij de start staan we als tweede opgesteld en daardoor zijn we daar ook weer snel vandaan, dan krijg je als deelnemer er niet zoveel van mee, maar ja je moet ook voor de concentratie gaan natuurlijk.
En los was het in traject 1, Martin Fierlier ging ons testen. Richting Ede, nou na rittensport wil je echt noooooit meer richting Ede, vooral als blijkt dat bijna alle wegen naar Ede leiden. Jean had destijds voor Mac Delfia een prachtig overzicht van deze gemaakt, en daarom deden we het keurig fout. Zo’n hekel aan die vallen.
Na een redelijke voorbereiding, vele oude nachten van Weesp bestuderen, begonnen wij aan alle buffetten, eeeh ik bedoel aan de Nacht.
Laurinda verwelkomt ons in het routeboek en vertelt dat we een nieuwe hoofdsponsor zoeken, in ieder geval zeer bedankt voor de 6 jaren, maar wel blijven oefenen en meedoen hoor, dan wordt de eindklassering vast nog beter dan nummer 49.
Dan komt Daan en inderdaad we lezen deze stukjes echt niet op de dag van de Nacht.
Voor het eerst in de zaal van de Adelaar, tenminste voor mij, ik moest er een paar keer tussenuit, en door mijn huidige werkloosheid weet ik ook nog niet of ik de komende jaren wel mee kan doen. Maar dat zal de toekomst brengen. Mooie, prettige, grote zaal met uitstekende bediening, die zelf ook nog wel raad weet met een shooter zoals we op de avond van de prijsuitreiking konden uitvinden.
Broodjes vooraf en dan op naar de start, tenminste eerst moesten we natuurlijk ook de tafel op de technische keuring bijna omver rijden, dat krijg je als je al die mensen kent en ook moet plagen natuurlijk. De auto is nieuw dus daar geen problemen. Bij de start staan we als tweede opgesteld en daardoor zijn we daar ook weer snel vandaan, dan krijg je als deelnemer er niet zoveel van mee, maar ja je moet ook voor de concentratie gaan natuurlijk.
En los was het in traject 1, Martin Fierlier ging ons testen. Richting Ede, nou na rittensport wil je echt noooooit meer richting Ede, vooral als blijkt dat bijna alle wegen naar Ede leiden. Jean had destijds voor Mac Delfia een prachtig overzicht van deze gemaakt, en daarom deden we het keurig fout. Zo’n hekel aan die vallen.
Trap naar de A6 gevonden, want er zijn veel vallen in deze categorie bij dit viaduct uitgevoerd de afgelopen jaren. Verstoppen deed Martin veel dit jaar, Meeuwen beetje verstopt in de tekst, bordje A-Weg op de pilon, bordje Remusstraat , deze hebben wij niet gevonden overigens.
Rechtdoorrijder met een Abc-tje. De GOUDEN routecontrole vonden we dan weer wel, helaas hebben ze me daar bij Yanmar na een sollicitatiegesprek ook afgewezen.
Dan een leuke einde voorrangswegbord verkeerd opgehangen, maar Martin had deze niet beroerd, hij hing gewoon zo beroerd waardoor bijna iedereen het goed deed. Na nog wat vallen komen we bij de nieuwe koning en in, zeg maar gewoon Maxima dat doet iedereen al (even zwaaien misschien). Er moet wat mee zijn, want dat is nooit de val, maar we weten niet wat en doen het dan ook fout. De fietspaden was weer geen probleem daar waren we helder genoeg voor.
Bij VTC 1 koekjes zonder koffie, gelukkig had ik die zelf mee, de frisdrank konden we later onderweg wel gebruiken.
Dan het traject van Gert en Sjaak in, even zoeken bij pijl 1 of dit nou echt de hele val was, en na die conclusie naar de rotonde. Mijn opmerkingen naar Erik, deze keer navigator, moeten we deze rotonde niet twee keer doen gingen verloren, hij luistert niet zo goed, zelfs toen ik zei twee keer de L opschrijven, ging dat het raam uit, was geen u bij nodig.
De constructie van pijl 5 ging fout dat was wel weer jammer, verderop ging het gelukkig wat beter, maar een voetbrug en de bermlijn, geloof ik, missen we dan weer wel, ai, ai, ai.
Gelukkig haalden we wel weer de GOUDEN controle, zou Rinus weten dat er veel wordt betaald voor goud op dit moment?
Pijl 21 verlost ons van deze uitzetters en we kunnen eten bij VTC 2.
De soep stond wat verstopt (Martin?,) dus de meeste mensen namen die pas als dessert, verder te veel en te lekker eten, dus vol en slaperig naar traject 3.
Simpel even warmdraaien zegt ie dan, nou simpel bij Wim en Joke….. Draaien zeker vaak en veel bij de losse vissen af, en dan rotonde na rotonde na rotonde na…… Tot bij de BH rondjes (rotonde in geboortevorm). Wanneer je nu de weg gebruikt hebt was ons daar niet meer duidelijk, dus fout.
En dan de GOUDEN controle, verstoppen achter een verboden toegangsbordje, dat kan toch beter, in alle voorgaande jaren zulke mooie doodlopende weg borden gevonden die ver in de weg stonden, nu met zo’n prutoplossing. Je snapt het we hadden hem niet deze keer.
Na spoor een J opdoen, volgens mij was het spoor ver onder ons en niet rechts van ons, dus door mijn doorzetten fout, Erik had achteraf gelijk. Gelukkig vielen er veel opdrachten uit, anders waren we nog veel later op de kroketten en frikadellen farm VTC3 aangekomen, en vanwege tijd en slechte logistiek, lieten we deze ook maar snel achter ons, zonder er gebruik van te kunnen maken.
Dus aan de lijn van Annemarie en Frank traject 4. Bij blokkade twee waren te veel weggetjes dus de foute H hadden we daar te pakken.
Bij ‘s-Graveland zagen we persmuskiet Walter dat we van schrik de dubbel A vergaten van het eiland Pampus dat tegenwoordig in de Nacht echt overal blijkt te liggen.
Dan racen we over het industrieterrein bij Naarden om de GOUDEN controle op te halen en missen daardoor het GOUDEN damesteam van de bemande controle, dat is ons nog nooit overkomen. Na de finish ben ik ook nog even gaan kijken bij Bep en Liesbeth, en kreeg alsnog de chocoladereepjes.
In Weesp zagen we de kortste route niet meer en liepen uiteindelijk genoeg fouten op om 3e te worden.
Je kunt je afvragen of wij nummer 1 en 2 wel konden verslaan, Paul heeft immers een belachelijk record wat betreft winnen van de Nachten en dubbel Stassen rijden veel meer oriëntatie, dus hebben daar voorsprong in ervaring. In ieder geval bij de finish geen eten deze keer, dat zal er volgend jaar wel bijkomen, dan kun je nog wat bijkomen tijdens het bijkomen.
De prijsuitreiking en uitleg liepen weer als gesmeerd, in 2015 verwacht ik daar nog een buffet vooraf overigens. Heel veel prijzen werden er weer uitgedeeld, veel gelachen om de vallen waar iedereen ingetuind was en genoten van wederom een uitstekende organisatie van Nacht nummer 42.
Uitzetters specifiek bedankt (en niet weer doen,) organisatoren bedankt en tot een volgende keer.
Had ik al verteld van die achterlijke lamp die Erik had deze keer. Bij Holland Muziek had ik een prachtig klemlampje gekocht, maar meneer had zo’n lamp die jaren op het logo stond van de nacht en wilde mijne niet gebruiken. Een mijnwerkerslamp, die om beurten in het raam scheen, de kaart volledig onzichtbaar maakte en mij in mijn gezicht scheen, jeetje, ook hier geldt, niet meer doen!
Cornelis van der Hoop
