Nieuws

Verslag Dag van Weesp 2018

Verslag: 9e Dag van Weesp 8 april 2018

In het begin van de jaren 90 heb ik (Corné) een aantal Ritten gereden met wisselende navigators/bestuurders, waaronder de Nacht van Weesp en de toenmalige ROZ. Na ruim 23 jaar niets meer te hebben gedaan met deze sport/hobby, viel mijn oog een maand geleden op de website van ASV De Vechtstreek. Na wat promotionele gesprekken richting mijn vrouw (Sabine), besloten wij ons in te schrijven voor de 9e Dag van Weesp……… Ons doel voor deze dag was om toch vooral te genieten, ons huwelijk niet in gevaar te brengen en de laatste plaats in het klassement te vermijden.

In wat oude dozen vond ik nog mijn klembord, het onmisbare vergrootglas, het 40.000 liniaaltje en wat verdroogde markeerstiften. Deze tezamen met een vers gedownload exemplaar van het Bijzonder Route Reglement, togen wij op deze zonnige zondagmorgen 8 april richting Weesp. Wij wonen in de kop van Noord-Holland dus duurde de rit naar Weesp bijna een uur, inclusief de eerste fout van de dag; blijkbaar is de afslag Weesp op de A1 tegenwoordig al ter hoogte van Diemen. Gelukkig leverde ons dit niet meteen strafpunten op.

Het vinden van De Harmonie locatie ging ons beter af en aldaar werden we hartelijk verwelkomt en konden we luisteren naar de bevlogen en duidelijke uitleg van het reglement door Martin Fierlier. Ondanks dat wij dachten goed op te letten, vertelde Martin een aantal zaken die, naar later bleek, in de rit tot uiting kwamen, hierbij denk ik met name aan de val met de groene brievenbus (hoe verzin je het!!!). Op onze starttijd kregen we het routeboek en de controlekaarten en kon onze gezamenlijke carrière in de Rittensport beginnen.

Sabine nam het betere stuur-, rem- en gaswerk voor haar rekening, ik hield mij met name bezig om maar zoveel mogelijk strafpunten te vermijden. Nu is mijn ervaring beperkt en duidelijk stoffig, maar net als vroeger krijg je het heerlijke gevoel toch echt heel goed bezig te zijn. Zoals daar, de eerste val met het straatnaambord. Er was nog voor gewaarschuwd op de website dat deze val er aan zat te komen, maar voor ons was het toch duidelijk dat je de 3e mogelijkheid moest hebben want dat bord voldeed aan alle eisen; fout dus, want – na het lezen van de oplossingen na afloop – een verwijzend straatnaambord is natuurlijk ook een straatnaambord en er werd niet om de straat zelf gevraagd.

Niet gehinderd door een enige vorm van zelfkritiek, voerden wij – in onze beleving – de daaropvolgende route-opdrachten vlekkeloos uit. De route langs de Gein was prachtig en het weer werd alsmaar mooier. Tijdens deze 1e route doorzagen wij diverse vallen maar, zoals later bleek, ook heel veel niet. De organisatie verblijde ons uiteindelijk met 180 strafpunten voor dit traject.

Op VTC1 kregen we onze tijd (toen al 18 minuten te laat) en werd het daarom wel zaak om het tempo wat op te voeren. Ook hier de eerste de beste val RC A met HK. De RC stond pal voor onze neus bij het bepalen van de route naar Pijl 1. In onze naïviteit snel de A genoteerd want het was toch duidelijk dat wij moesten keren om de kortste route te nemen; echt een beginnersfout. Door mijn roestig navigeren bracht ik Sabine vaak in de problemen, voorbeelden hiervan waren het erg laat zien van het “Fietspad” en de Vbr. op het 2e traject, waardoor de nodige keeracties moesten worden uitgevoerd en de tijdsdruk verder op liep. Ook mijn handelen met de liniaal liet veel te wensen over waardoor we de val met de “verdwenen” weg niet door hadden. De schade viel met 60 strafpunten in traject 2 en bijna 30 minuten te laat, uiteindelijk toch nog mee.

 

 

 

nergens te bekennen

Na een overheerlijke en weldadige lunch met heerlijk knapperige broodjes en kroketten, begonnen wij nog redelijk fris aan traject 3, maar die frisheid werd met rasse schreden minder door mijn traagheid van navigeren. We moesten dikwijls achteruitrijden om toch vooral maar geen aanwijzing te missen en het goed overzien van de situaties koste daarnaast heel veel tijd en zorgde voor ergernis in de auto (ik kan het niet goed hebben als ik iets niet snap/begrijp), daarbij onze excuses aan de andere teams mochten wij als hinderlijk gezien zijn.

Op 2 parkeerplaatsvallen gingen wij “er met boter en suiker in”, duidelijk situaties die nog wel enige oefening nodig hebben. De val van de gedwongen rijrichting vanaf een parkeerplaats zagen wij meteen, echter dachten wij deze opdracht op de direct volgende rotonde uit te voeren. Gelukkig kwam het verstand wat eerder want een rotonde is natuurlijk ook gedwongen richting en de linker weg is dan niet aanwezig. Mede door het telkens terugrijden liepen zowel de tijdsdruk als de spanning in de auto wat op; inmiddels stond de airco op volle toeren te brullen om de gepijnigde hersens en de lichte vorm van ontstane animositeit wat af te koelen. Uiteindelijk was onze beloning voor dit traject een vriendelijk ontvangst bij VTC3, slechts 90 strafpunten en wat toch nog wat tijdswinst.

Dus meteen maar door met het laatste traject, want hoe moeilijk kan nu een ingetekende lijn met een paar barricades zijn? Nou dat was toch wel schrikken want de eerste de beste niet toegankelijk brug en de daarbij behorende Nieuwe Route leek ons wel erg lastig en lang, waarop wij besloten het erop te wagen en de route verderop gewoon te vervolgen. Stom natuurlijk want dit leverde meteen een gemiste RC op en na afloop de kennis dat de hersteller met DMIL al direct gegeven werd. Bij de 2e, niet aanwezige brug, dan toch maar de herconstructie uitgevoerd.

In Weesp aangekomen bleek opeens de Doctor Visserlaan niet meer te bestaan – wij hopen dat de oorspronkelijke bewoners van deze straat een goed heenkomen hebben gevonden – en moest dus voor de Doctor Nolenslaan worden gekozen. Echt een hele mooie val die wij pas doorhadden nadat we, na het nemen van de Dokter Visserlaan en het noteren van de RC in die weg, opeens op de Doctor Kuyperlaan 3 linker-zijwegen passeerden terwijl er toch echt maar 2 op de kaart stonden. In de aanwezigheid van het vele water, voelden wij toen wel nattigheid.

De val van de “niet afsluitende barricaden voor naastliggende wegen” op de Keulsevaartstraat hadden wij gelukkig door en konden zonder verdere kleerscheuren het ommetje op het industrieterrein uitvoeren om vervolgens het parkeerterrein bij De Harmonie op te draaien. Het resultaat van onze inspanningen in Traject 4 had 60 strafpunten tot gevolg maar ook een redelijke tijdswinst waardoor uiteindelijk de tijdstraf tot 14 minuten beperkt bleef.

 

 

 

 

 

 

 

Na het snel inleveren van de controlekaart en het noodzakelijke gehoor geven aan de drang het toilet te bezoeken, bekeken wij buiten de uitleg van de trajecten. Na nogal moe, verhit en gedesillusioneerd – want op de 1e pagina uitleg “haalden” wij al 3 van de 5 fouten -, op het terras te zitten, voegde een vrolijke Martin Fierlier zich bij ons. Martin gaf ons wat tips over hoe beter te communiceren in de auto, zodat het “gezonde” spanningsveld tussen bestuurder en navigator beter te reguleren valt. Zoals dat zo mooi heet, “waren we er een beetje klaar mee” met onze 1e Dag van Weesp en hebben wij de prijsuitreiking niet afgewacht en de terugreis aangevangen.

Tijdens de terugreis kwamen we tot de conclusie dat het rijden van zo’n rit echt heel leuk, maar ook best wel vermoeiend is, zeker als je als beginners niet weet wat je van elkaar kan en mag verwachten. Sabine legde mij daarnaast nog eens fijntjes uit dat het weinig zin heeft om precies dezelfde informatie opnieuw te vertellen, maar dan met wat meer volume………….. Zeker een “puntje” waaraan ik nog moet werken.

Op woensdag 11 april ontvingen wij van Wim den Doop een email waarin hij ons feliciteerde met het behalen van de 1e plaats in de C-Klasse. Wij konden het niet geloven, maar zagen op de website bij de uitslagen dat dit inderdaad het geval was. Er was toen uiteraard plaats voor vreugde maar ook voor extra schaamte realiserende dat wij niet op de prijsuitreiking aanwezig waren; onze oprechte excuses hiervoor, ik hoop dat de organisatie ons dit niet heel erg kwalijk neemt.

Om het zekere voor het onzekere te nemen – en de organisatie prettig te stemmen voor een volgende rit -, heb ik Wim aangeboden om een verslag te schrijven van onze 9e Dag van Weesp bevindingen. Vaak wordt het verslag door een team uit de Champions-league geschreven, misschien dat al het bovenstaande enigszins herkenbaar is voor ons gilde van amateurs uit de C en T-klasse. Het moge duidelijk zijn dat wij tijdens onze rit geen enkele mogelijkheid (lees: tijd, energie, behoefte, kennis en kunde) hadden/zagen om foto’s te maken om dit verslag een beetje “op te leuken”, daarom hebben wij ons beperkt tot het betere knip- en plakwerk van internet.

Goede WW ?
Rest ons nog om iedereen van de organisatie van de 9e Dag van Weesp heel hartelijk te bedanken voor de uitstekend verzorgde dag. Wij kunnen ons heel goed voorstellen dat er met name (Joke en Wim den Doop, Gert van Schaick en Sjaak Visser) heel veel energie en tijd is gaan zitten in het uitzetten, prepareren en na-rijden van de route. Daarnaast moet het telkens bedenken en maken van nieuwe vallen veel fantasie en een ongelooflijke kennis van het Reglement vergen. Verder is het verzorgen van het routeboek en de uitleg, de organisatie van de VTC’s, de lunch, uitleg vooraf en de klassering middels de Controlekaarten een heel (hels?) karwei.

 

Sabine en Corné Westerveld

Meer nieuws

Bekijk hier het hele nieuwsarchief.